William Klijn (57) is al twintig jaar een belangrijke spil in het productieproces van Merkx Kozijnen. De reden dat ‘Onze Wil’ al decennialang bij Merkx werkt? “Ik houd van continuïteit en efficiëntie middels automatisering. Men is hier enorm vooruitstrevend en innovatief, op alle vlakken.” Onder het genot van een kop koffie vertelt hij meer over wat hem fascineert over zijn job, het verleden, en meer.
Het is het voorjaar van 2004. George W. Bush is president van de VS, in Tilburg wordt woontoren de Westpoint opgeleverd en William Klijn werkt bij een timmerfabriek in Waalwijk. ‘Wil’ heeft op dat moment nog dertig dienstjaren te vervullen en twijfelt steeds vaker of hij dat bij zijn huidige werkgever wil doen. “De gloriejaren waren daar wel een beetje voorbij en er werd weinig tot niet geïnvesteerd in de toekomst”, vertelt hij. Via-via wordt William getipt over een openstaande functie bij Merkx Kozijnen, een bedrijf dat juíst inzet op groei en modernisering. De Waalwijker solliciteert en gaat vrij snel aan de bak.
“We hadden toen al een moderne pennenbank. Dat was echt het neusje van de zalm.”
In het begin bekleedt William een functie als allround timmerman. “Afkorten, schaven, frezen, opsluiten… Destijds had iedereen zijn ‘eigen projecten.’ Dat was de manier van werken. Desondanks was Merkx in die tijd al een heel modern bedrijf. We hadden toen al een moderne pennenbank. Dat was echt het neusje van de zalm.” Hij vervolgt: “Beetje bij beetje werd het volledige productieproces geautomatiseerd. Sommigen vonden dat jammer, ik echter niet. Natuurlijk blijft ambachtelijk werk bijzonder. Het kan alleen niet op tegen de efficiëntie van automatisering. Vroeger konden alleen échte timmermannen een kozijn maken. Dankzij de modernisering is het werk toegankelijker geworden voor iedereen. De productie gaat steeds sneller, preciezer, duurzamer en goedkoper.”
Opsluitkoning
Met de komst van de eerste CNC-machine medio 2013 gaat de complete productie-indeling van Merkx op de schop. Aan onze collega’s wordt gevraagd wat zij graag willen doen binnen het nieuwe, opgesplitste productieproces. William spitst zich toe op het ‘opsluiten’: het lijmen en in elkaar zetten van kozijnen, ramen en deuren. Wil: “Ik sta inmiddels ruim tien jaar bij het opsluiten en dat bevalt me hartstikke goed. We hebben bij het opsluiten een stabiel team van vier en iedereen weet waar hij aan toe is. Ik kijk ernaar uit om dit tot aan mijn pensioen te blijven doen.”
Twintig jaar Merkx: hetzelfde, maar dan anders
Op de vraag of hij ooit weleens een overstap naar een andere timmerfabriek heeft overwogen, antwoordt William stellig: “Nee. Zowel met de voorgaande als met de huidige directie heb ik een heel fijne klik. Het bedrijf ontwikkelt zich en is wat vrijer geworden door de jaren heen. We hebben regelmatig leuke uitjes voor personeel én partners. Daarnaast rijd ik een fijne auto van de zaak. Alles loopt hier gewoon heel soepel.” Hij sluit af: “Zoals ik al zei blijf ik hier maar al te graag tot aan mijn pensioen.”
